Woorden die Betoveren
"Een Duik in de Magische Wereld van Literatuur"
Mijn band met Literatuur
Literatuur, en met name poëzie, heeft altijd een bijzondere plaats in mijn hart gehad. Ik ben gefascineerd door de kracht van woorden om emoties uit te drukken die soms ongrijpbaar zijn voor het menselijk begrip. In tijden van emotionele gebeurtenissen waar ik geen direct antwoord op kon vinden, vond ik troost en wijsheid in poëtische gedichten. Ze boden me een dieper inzicht en gaven me het gevoel begrepen te worden, zelfs als ik geen woorden kon vinden voor mijn eigen gevoelens. Romans zoals "Tutunmayanlar", "Kendine Hoş Geldin" en "Hiçbir Karşılaşma Tesadüf Değildir" hebben me diep geraakt en hebben me geholpen om de complexiteit van het menselijk bestaan te begrijpen. Films zoals "Delibal" en "Miracle in Cell No. 7" hebben me ontroerd en lieten me de kracht van verhalen ervaren. De gedichten van Ozdemir Asaf, Cemal Süreya, Nazim Hikmet en Attila İlhan hebben een blijvende indruk op me achtergelaten, en hun woorden hebben me geïnspireerd en troost geboden in verschillende fases van mijn leven. Ze herinneren me eraan dat literatuur een krachtig middel is om verbinding te maken met anderen en om de complexiteit van het menselijk bestaan te verkennen
Oğuz Atay
is een invloedrijke auteur uit Turkije, die bekend staat om zijn vernieuwende bijdragen aan de Turkse literatuur. Zijn werk is van groot belang vanwege de diepe inzichten die hij biedt in de menselijke psychologie en de complexiteit van identiteit. Atay staat bekend om zijn baanbrekende schrijfstijl en zijn vermogen om de lezer te confronteren met filosofische vraagstukken en sociale kwesties.
Tutmayanlar ( De Ontheemden)
Een van de meest geroemde werken van Oğuz Atay is zijn roman "Tutunamayanlar" (De Ontheemden). In dit boek volgen we de innerlijke reis van de protagonist, Selim Işık, die worstelt met de verstikkende routine van het leven. Het citaat "Oysa ben her an sana bakmak, bir sözünü kaçırmamak; bir kıpırdanışını, yüzünün her an değişen bütün gölgelerini izlemek, her an yeni sözler bulup söylemek istiyorum. Her mevsimde, her gittiğimiz yerde, insanlarla ve insansız, aşkın değişen yansımalarını görmek istiyorum. Bütün bunlar beni yoruyor. Sen orada duruyorsun ve beni seyrediyorsun sadece. Senin için sevmek, su içmek gibi rahat bir eylem. Ben, her an uyanık olmalıyım" illustreert de diepe emotionele en existentiële zoektocht van de hoofdpersoon.
"Tutunamayanlar" zou door lezers moeten worden gelezen vanwege de krachtige manier waarop het de menselijke conditionering, de zoektocht naar liefde en de constante behoefte aan zelfbewustzijn onderzoekt. Atay's meeslepende schrijfstijl en zijn vermogen om complexe menselijke emoties te vangen, maken dit boek tot een onmisbare leeservaring. Het biedt een diepgaand inzicht in de menselijke psyche en de uitdagingen van het moderne leven, en daagt de lezer uit om na te denken over hun eigen identiteit en relaties.
Top 3

Roman 1: "HEX" door Thomas Olde Heuvelt "HEX" is een bovennatuurlijke horrorroman geschreven door de Nederlandse auteur Thomas Olde Heuvelt. Het verhaal speelt zich af in het pittoreske dorpje Beek, waar een eeuwenoude vloek rust op de bewoners. In het hart van het dorp bevindt zich de heks Katharina, die met haar aanwezigheid en duistere krachten het leven van de inwoners beheerst. De roman verkent thema's zoals angst, bijgeloof en de menselijke reactie op het bovennatuurlijke.
- Waardering: "HEX" is een meeslepende horrorroman die je gegarandeerd op het puntje van je stoel houdt. Met meesterlijk geschreven spanning en een uniek Nederlands tintje, weet Thomas Olde Heuvelt de lezer mee te slepen in een duistere wereld vol mysterie en onheil. Deze roman moet gelezen worden door liefhebbers van horror en suspense, omdat het je laat sidderen van angst terwijl je de geheimen van het dorp Beek ontrafelt. Het is een angstaanjagend avontuur dat je nog lang zal bijblijven.

Roman 2: "Allemaal willen we de hemel" door Els Beerten "Allemaal willen we de hemel" is een historische roman geschreven door de Belgische auteur Els Beerten. Het verhaal speelt zich af tijdens de Tweede Wereldoorlog en volgt het leven van verschillende jongeren die opgroeien in een verscheurd Europa. De roman verkent thema's zoals vriendschap, loyaliteit, opgroeien in oorlogstijd en de complexiteit van menselijke relaties.
- Waardering: "Allemaal willen we de hemel" is een prachtig geschreven roman die de impact van oorlog op het dagelijks leven van gewone mensen op indringende wijze belicht. Els Beerten weeft een meeslepend verhaal met diepgaande personages die je hart raken. Deze roman moet gelezen worden vanwege de ontroerende en emotionele reis die het biedt, waarbij het je laat nadenken over de veerkracht van de menselijke geest in moeilijke tijden. Het is een eerbetoon aan degenen die moedig bleven, zelfs te midden van chaos.

Roman 3: "Efter" door Hanna Bervoets "Efter" is een dystopische roman geschreven door de Nederlandse auteur Hanna Bervoets. Het verhaal speelt zich af in een post-apocalyptische wereld waarin de aarde getroffen is door een mysterieuze pandemie. De overlevenden leven in afgesloten kampen waar ze worden geobserveerd door een alwetende organisatie genaamd 'Het Instituut'. De roman verkent thema's zoals surveillance, identiteit en menselijke veerkracht in tijden van crisis.
- Waardering: "Efter" is een meeslepende dystopische roman die je vanaf de eerste pagina in zijn greep houdt. Hanna Bervoets creëert een beklemmende wereld waarin de lezer wordt geconfronteerd met ethische dilemma's en de zoektocht naar vrijheid en individualiteit. Deze roman moet gelezen worden vanwege de briljante verbeelding van een toekomstige samenleving en de reflectie op actuele thema's zoals privacy en de grenzen van macht. Het is een verontrustend en fascinerend verhaal dat je aan het denken zet over de wereld waarin we leven.
Leeservaringsverslag
Allemaal willen we de hemel is een roman geschreven door Els Beerten, waarin ze erin slaagt het verhaal vanuit verschillende perspectieven te vertellen. Het boek maakt gebruik van meerdere vertellers, wat de spanning verhoogt en de lezers nieuwsgierig maakt naar meer. De setting van het verhaal is tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar het boek gaat niet alleen over geweld en oorlog. Het laat ook feiten zien, zoals de verwoesting van de vriendschap tussen Jef en Ward wanneer Ward Jef verraadt, waardoor Jef diep gefrustreerd raakt. Het benadrukt dat ondanks de angst en wreedheid van de oorlog, kinderen nog steeds op straat speelden. Het verlangen naar het goede, naar het zijn van een echte held, staat centraal. "Ik wil iets moois doen, Jef. Iets goeds, iets dat mij vleugels geeft", zegt Ward. Ze willen beiden het goede doen, zonder stil te staan bij de waarheid van wat er wordt verteld. Dit maakt het zowel triest als ontroerend, omdat er leugens worden verspreid die niet waar zijn, maar niet zo worden verteld. Dit zal waarschijnlijk de reden zijn dat hun vriendschap nooit meer hetzelfde zal zijn. De ene heeft wijze ouders die hem op het juiste pad leiden, terwijl de andere een wees is die niets te verliezen heeft en alles doet voor het welzijn van hun land. Een ander voorbeeld is het moment waarop Remi, uit jaloezie, de medaille van zijn broer Jef steelt, maar later berouwvol terugbrengt en vergeving vraagt om alsnog in de hemel te komen. Een hartverscheurende scène is wanneer Ward's moeder hem bezoekt in de gevangenis van Brussel. Beiden barsten in tranen uit omdat ze elkaar na 3 jaar weer zien. Hij voelt zich verraden en bedrogen, en wil zijn moeder alles vertellen om zijn onschuld te bewijzen, maar de tijd is beperkt en het bezoek eindigt snel. Hij wordt beschuldigd van de dood van Theo wanneer hij probeert terug te keren naar Vlaanderen om zich aan te geven voor het verraden van zijn land aan de Duitsers. Het wordt steeds erger. Als lezer heb ik persoonlijk genoten van het boek. Het is niet gebaseerd op slechts één persoon, maar meerdere. Het geeft een beschrijving van gevoelens, situaties en hoe mensen ermee omgaan. Het confronteert ons met de realiteit en laat ons beseffen hoe dankbaar we vandaag de dag kunnen zijn voor de leefomstandigheden in vergelijking met die van toen. Ik raad deze roman zeker aan voor liefhebbers van gepassioneerde boeken met een vleugje drama, geweld en liefde.

Het interbellum
De epische tekst die mij het meeste is bijgebleven in mijn presentatie over moderne literatuur is een fragment uit het gedicht "Woningloze" van Jan Jacob Slauerhoff. Slauerhoff was een Nederlandse dichter en schrijver die bekend stond om zijn melancholische en avontuurlijke werken. Het gedicht "Woningloze" werd voor het eerst gepubliceerd in de dichtbundel "Serenade" uit 1930. Het fragment dat mij raakte, beschrijft het verlangen naar vrijheid en de onrustige zoektocht naar een thuis in een wereld vol veranderingen en onzekerheden.
Dit fragment heeft me diep geraakt vanwege de emotionele intensiteit en de universele thema's die erin worden aangesneden. Het verlangen naar een plek waar men zich thuis kan voelen, ondanks de constante veranderingen in het leven, is iets waar velen zich in kunnen herkennen. Slauerhoff's krachtige en poëtische taalgebruik sleept je mee in een gevoel van verlangen en ontheemdheid. Het gedicht raakt aan de diepere existentiële vragen over identiteit en onze plaats in de wereld. Het heeft me doen nadenken over de betekenis van thuis en hoe het soms een innerlijke zoektocht is die verder reikt dan fysieke locaties.
Eigen Ervaring
Als liefhebber van de Turkse literatuur heb ik een bijzondere voorkeur voor boeken van auteurs zoals Cemal Süreya, Özdemir Asaf en Nâzım Hikmet. Hun werken hebben een prominente plaats in mijn boekenkast en hebben mij diepgaand geraakt met hun poëtische schoonheid en diepzinnige reflecties.

Cemal Süreya, een vooraanstaande dichter in de Turkse literatuur, heeft met zijn werk een blijvende indruk op mij gemaakt. Zijn gedichten zoals "Seni Sevdim" (Ik Heb Van Je Gehouden) en "Aşk" (Liefde) getuigen van zijn vermogen om de complexiteit van menselijke emoties te vangen en te uiten. Zijn taalgebruik en de manier waarop hij de diepere lagen van liefde verkent, hebben mij altijd geïnspireerd.

Özdemir Asaf, een andere geliefde auteur, heeft met zijn unieke schrijfstijl en diepzinnige gedichten mijn hart veroverd. Zijn gedicht "Biliyorum" (Ik Weet) raakt aan de essentie van liefde, met zijn eerlijkheid over menselijke onzekerheden en de kracht van de liefde ondanks alles. Zijn werken zijn een constante bron van inspiratie en laten mij nadenken over de betekenis van liefde en het menselijk bestaan.

Nâzım Hikmet, een van de meest invloedrijke dichters van Turkije, heeft met zijn gedichten een blijvende impact gehad op de Turkse literatuur en op mij persoonlijk. Zijn gedicht "Seni Düşünmek Güzel Şey" (Aan Jou Denken Is Fijn) illustreert zijn meesterschap in het vangen van de diepgang en intensiteit van menselijke emoties. Zijn poëzie is zowel politiek geëngageerd als diep persoonlijk, en ik bewonder zijn vermogen om de menselijke ervaring op een universele en toegankelijke manier te verwoorden.
De werken van Cemal Süreya, Özdemir Asaf en Nâzım Hikmet zijn tijdloze juweeltjes in de Turkse literatuur. Hun gedichten hebben mijn liefde voor literatuur versterkt en hebben mij geholpen om de diepere betekenissen van het leven en de menselijke ervaring te verkennen. Ik koester deze boeken in mijn boekenkast als kostbare schatten die ik keer op keer kan herlezen en herontdekken.